به گزارش شیرازه؛ به نقل از پرگون؛

غلامحسین مرادی، استاد دانشگاه و دانشجوی مقطع دکتری الهیات در یادداشتی نوشت:

امروزه حضور در دنیای مجازی به یکی از نیازهای اساسی افراد تبدیل شده است. بر اساس آمار بیش از 1/5 جمعیت جهان از کاربران شبکه های اجتماعی هستند که این شبکه ها یکی از جدیدترین و پُر مخاطب ترین سرویس های اینترنتی به شمار می رود و از بزرگترین تحولات تاریخ بشریت محسوب می شوند.

اینترنت فی نفسه ابزار قدرتمندی است که می تواند ابزار آموزش، تعلیم، رشد علمی، فرهنگی و اجتماعی باشد، امّا همین ابزار مفید می تواند باعث گسترش فساد نیز باشد.

امروزه شبکه های اجتماعی در کانون توجه کاربران شبکه جهانی اینترنت قرار گرفته اند. در کنار فرصت ها و مزایایی که این شبکه ها برای انسان به وجود آورده اند، آسیب ها و تهدیداتی نیز وجود دارد که اگر از آنها غافل شویم دچار مشکلات و حتی بحران های جدی خواهیم شد.

پس از ورود شبکه های اجتماعی به کشور ما و گسترش عضوگیری آنها، یکی از دغدغه های خانواده ها وجود شبکه های پاک برای فرزندان خود بود.

متأسفانه در سالهای اخیر با اصرار مسئولین مربوطه بر فعالیت بدون مانع و محدودیت شبکه های اجتماعی تولید کننده محتواهای نامناسب، امروزه شاهد آن هستیم که نه تنها محتواهای غیراخلاقی و نامناسب فیلتر نشده اند بلکه سرعت گسترش آنها به مراتب از گذشته بیشتر شده است.

در این شبکه ها کودکان و نوجوانان به صورت ناخواسته اطلاعاتی دریافت میکنند که می تواند عامل مهمی برای تهدید حریم شخصی آنان و تخریب ایمان و اخلاقشان باشد.
شکل گیری  و ترویج سریع شایعات، اخبار کذب، تبلیغات ضد دینی، القای شبهات، نقض حریم خصوصی افراد، انزوا و دور ماندن از محیط های واقعی اجتماع و تأثیرات منفی رفتاری تنها گوشه ای از آسیب ها و پیامدهای منفی شبکه های اجتماعی است.

تأثیر انکار ناپذیر شبکه های مجازی بر سبک زندگی مردم یکی دیگر از آسیب های این شبکه ها محسوب می شود.
فاصله گرفتن از خودِ واقعی و معرفی خود آنگونه که دیگران میخواهند.

این شبکه ها به لحاظ تکنولوژی زیرساخت هایی دارند که این زیرساخت ها از این فرهنگ به ظاهر مدرن جدا نیست و به محض ورود باید به محتوای فرهنگی و ساز و کارهایی که برای رشد کاربر تعیین شده است احترام گذاشته شود.

به دیگر سخن، ساختار شبکه های اجتماعی باعث از بین رفتن نظم اخلاقی و تهدید سلامت روحی و روانی افراد میگردد.

در روزهای اخیر خبرگزاری های معتبر خبری را در خروجی های خود قرار دادند مبنی بر اینکه سال تحصیلی 94-95 با هفده مورد خودکشی دانش آموزان به پایان رسید. در آخرین این موارد در 18 خرداد ماه سال جاری دانش آموز یکی از دبیرستان های دخترانه شهرک غرب تهران پس از پایان امتحان و گرفتن عکس یادگاری با معلم و همکلاسی هایش در سرویس بهداشتی مدرسه خود را حلق آویز کرد.

خودکشی های اخیر باید زنگ خطر را برای مسئولین به صدا در آورده باشد تا با شناسایی عوامل و نوع آنها برای پیشگیری از حوادث مشابه برنامه جدّی داشته باشند.

اگر شبکه های اجتماعی را عامل اصلی این خودکشی ها و نابسامانی ها ندانیم، حداقل با قاطعیت می توانیم بگوییم این شبکه ها زمینه ساز انواع جرم نظیر خودکشی، قتل، خیانت، معضلات اخلاقی، سست شدن بنیان خانواده، طلاق و... می باشند.

ماجرای قتل ستایش نوجوان افغانی در تهران و موارد متعدد جرم و خیانت تحت تأثیر این شبکه ها نیز شاهد دیگری بر مدعای ماست.

در حال حاضر وظیفه دولتمردان و مسئولان اجرایی پاک ساختن و امن نمودن شبکه های اجتماعی و وظیفه ما فرهنگ سازی، آموزش خانواده ها و نوجوانان از مهدکودک تا دانشگاه است تا شاید بتوانیم آسیب های این شبکه ها را به حداقل ممکن برسانیم.

پایان/